دلکده

اگر پیاده هم شده سفر کن ، در ماندن می پوسی

دلکده

اگر پیاده هم شده سفر کن ، در ماندن می پوسی

عید اومد...بهار اومد...


تمام سال 91 یک طرف...این اسفند عزیز و دوست داشتنی، یک طرف دیگر...نه اینکه همیشه طرفدار اسفند ماه بوده باشم ها...نه...اما این سالی که گذشت و حالا دارد نفسهای آخرش را میکشد و چیزی تا تمام شدنش نمانده، جالب شروع نشد و جالب هم ادامه پیدا نکرد...در اولین نگاه، با خودم میگویم خیلی زود گذشت...اما بعد که به حال و روز خودم در این سال فکر میکنم، وقتی یادم می آید که چه جهنمی را از سر گذراندم، وقتی به روزهای سیاه و تاریکش فکر میکنم، حس میکنم این سال، قرنها طول کشیده...اما این اسفند ماه عزیز، آبروی یازده ماه دیگر سال را یکجا خرید...کاری کرد که تلخی های قبل برایم کمرنگ شوند....اصلاً همیشه همینطور است...خصلت آدمیزاد این است که اتفاقات نزدیکتر به خودش را بزرگتر و پر رنگ تر میبیند و اتفاقات دورتر و قدیمی تر را، محو تر...چه بهتر که اتفاقات خوب، نزدیکتر باشند و اتفاقات بد، دور و قدیمی...یک پایان شیرین، بعد از یک راه طولانی و سخت میچسبد...با یک پایان خوب، انگار تمام خارهای راه و زخمهای ما، کمرنگ و کم درد میشوند...نه اینکه یادم برود چه بر من گذشت...اما میتوانم بدیهای امسال را به خوبی این آخرین ماهش ببخشم...البته که سال 91 خودش هم میداند، بخشیدن به معنی فراموش کردن نیست...بگذریم...داشتم از اسفند ماه میگفتم...اسفند ماه پر بود از خبرهای خوب، سورپرایزهای هیجان انگیز، دوستی های ناب...اسفند ماه، ماهی بود که من به نتیجهٔ یک سری از تلاشهایم رسیدم...ماهی بود پر از کار و خستگی شیرین آن...ماهی بود پر از تغییر و تحول...چه در درون من، چه در محیط اطرافم...زمستان، فصل بهتری بود نسبت به فصلهای دیگر امسال...و حالا زمستانی که هیچ چیزش شبیه به زمستان نبود، دارد تمام میشود...نوروز نزدیک است و این اولین سالیست که من دغدغهٔ درس و کار را ندارم در شروع سال...

الهی که سال جدید، برای همه، سالی پر از برکت و نعمت، عشق و دوستی، شادی و خوشبختی باشد...الهی که همهٔ ما در سال 92، به معنای واقعی احساس زنده بودن و زندگی کردن را تجربه کنیم...الهی که دلهایمان پر از محبت باشد و زندگیهایمان پر از برکت عشق...الهی که سفره ها پر از نعمت باشند و سرها پر از اندیشه های نیک...الهی که تن ها سالم باشند و روح و روان ها آرام و شاد...الهی که اوضاع و احوالمان، به بهترین شکل تغییر کند و خودمان به بهترین نحو، متحول شویم...و مهمتر از همه، الهی که حضور خدا را در لحظه لحظه هایمان حس کنیم...

بهترین ها را برایتان از خدا میخواهم...سال نویتان پیشاپیش مبارک