میشه؟

گاهی باید یک نفر باشد که بشود این آهنگ را برایش خواند...اصلاً آدم امثال این آهنگ را که گوش می دهد، جای خالی آن یک نفر خاص، برایش پر رنگ تر می شود...انگار تیره تر و واضح تر می شود آن جای خالی که تا قبل از شنیدن اینجور آهنگ ها دیده نمی شده اما حالا آنچنان به چشم می آید که دلت می خواهد پلک های بالا و پایین را محکم به هم بفشاری...در همان حال بمانی و مثل کودکیهایت از ته دل آرزو کنی که وقتی چشمهایت را باز می کنی، همان یک نفر که شاید حتی نمی دانی کیست، آن جای خالی را پر کرده باشد و با یک لبخند دلگرم کننده و یک آغوش باز منتظر ایستاده باشد...منتظر تو تا چشمهایت باز شود و ببینی بودنش را...

این آهنگ را دریابید!